Το χωριό βρίσκεται στους πρόποδες μιας βουνοκορφής του όρους Ασκίου (Καϊάμπασι). Το χωριό κατοικείται κυρίως από πρόσφυγες οι οποίοι προέρχονται από διάφορες περιοχές του πόντου (Σαμψούντα Τραπεζούντα Προύσα κ.α. περιοχές).
Πριν τη Μικρασιατική καταστροφή στο χωριό αυτό κατοικούσαν Τούρκοι που με την ανταλλαγή πληθυσμών που έγινε, γύρισαν στην Τουρκία και ήρθαν οι πρόγονοί μας. Δίπλα στο δημόσιο δρόμο βρίσκεται το γήπεδο, το παλιό δημοτικό σχολείο και ο ιερός ναός του Αγίου Γεωργίου μέσα στον οποίο φυλάσσονται εικόνες και ιερά σκεύη τα οποία μετέφεραν από την Τραπεζούντα οι πρόγονοί μας.
Στο χωριό υπάρχουν ακόμα αποθήκες της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών της Κοζάνης στις οποίες οι κάτοικοι παραδίδουν το καλοκαίρι τη σοδειά τους και το φθινόπωρο αγοράζουν τα λιπάσματά τους για τη σπορά. Επίσης υπάρχει ένας κυλινδρόμυλος, ένας φούρνος, καφενεία, παντοπωλεία. Υπάρχει και Πολιτιστικός Σύλλογος που ασχολείται με την παράδοση του τόπου. Έχει επίσης 6θέσιο Δημοτικό σχολείο στο οποίο έρχονται μαθητές από τα γύρω χωριά (Μεταμόρφωση, Σκήτη, Αλωνάκια, Ανθότοπος, Σιδερά, Λυγερή, Καλαμιά).
Λειτουργεί ακόμα Γυμνάσιο λόγω της στρατηγικής του θέσης οι κάτοικοι υπέφεραν πολύ κατά τη διάρκεια της κατοχής. Σήμερα οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη Γεωργία και την Κτηνοτροφία. Καλλιεργούν κυρίως σιτάρι και καπνά αλλά έχουν γίνει και γεωτρήσεις στον κάμπο όπου βρέθηκε νερό και έτσι σιγά σιγά αναπτύσσονται και νέες καλλιέργειες όπως τριφύλλι και καλαμπόκι. Πριν από 5 χρόνια υπήρχε και σταθμός χωροφυλακής ο οποίος δεν λειτουργεί.